Dos gals vivian en patz

La lèbre e la tartuga, la granolha que se vòl far tant gròssa que lo buòu, lo lop e l'anhèl, la mòrt e lo boscatièr, la cigala e la formiga, la lachièra e lo pòt de lach, lo corbàs e lo guèine, lo cèrvi se mirant dins l'aiga : trobaretz aicí de fablas conegudas e i descobriretz tanben d'autres tèxtes pauc espandits. Ambe finessa e esperit, Pau Fabre sap servar tot l'èime de la fablas originalas de La Fontaine en i ajustant, de temps en quora, un pecic de sau o un gran de pebre occitan. Un libre gostós escriut dins una lenga saborosa.