Istorietas del tucolet

Seguida del tribalh d'edicion entamenat per Letras d'òc amb la publicacion en 2006 dels Contes atal, las Istorietas del tucolet son estadas causidas demiei los nombroses contes que demoran de publicar, amassats e engarbierats per un dels autors màgers de la literatura d'òc. Son de « contes recontats », fruts de l'escritura poderosa, joiosa e risolièra de Perbòsc, grand culheire de contes populars mas tanben grand legeire de contes literaris, potzant a totas las sorgas, forlupant amb plaser lo suc de totas las legendas e de tots los racontes. Dins la dralha entamenada per la parucion de La Debanadora en 1924, puèi pels dos recuèlhs de « Contes vièls e novèls », Fablèls e Fablèls calhòls, los contes atropelats aicí jol nom d'Istorietas del tucolet son tanben de la meteissa familha que los dels dos « Libres dels auzèls ». Lors tecnicas d'escrituras se semblan fòrça, se las tematicas i son diferentas. Aicí, Perbòsc convòca los capelans, los monges e las devòtas del país d'òc al briu d'istorietas e de contes calhòls e, plan sovent, un briconèl anticlericaus. Dins una lenga occitana mesclada qualque còp de latin de glèisa, s'i encontran de capelans ventruts e gormands, de caminadas e de glèisas d'avant Vatican II, popladas de campanièrs, de cadierairas, de gojas e de devòtas calucas.